W związku z niekorzystna sytuacją epidemiologiczną w odniesieniu do pryszczycy Powiatowy Lekarz Weterynarii w Mielcu apeluje o przestrzeganie zasad bioasekuracji w gospodarstwach utrzymujących zwierzęta parzystokopytne z gatunków wrażliwych. Zwierzęta wprowadzane do stada muszą pochodzić z wiadomego źródła, muszą być oznakowane, w przypadki handlu wewnątrzunijnego zaopatrzone w świadectwo zdrowia potwierdzające ich pochodzenie i status zdrowotny, a w przypadku świń świadectwo zdrowia musi być także zatwierdzone w obrocie krajowym. Pasza i ściółka muszą pochodzić z wiadomego źródła. W gospodarstwie należy zachować czystość i higienę w pomieszczeniach, w których utrzymywane są zwierzęta. Do dezynfekcji należy stosować środki dezynfekcyjne, które inaktywują wirus pryszczycy tj. środki o pH kwaśnym poniżej 6 lub zasadowych powyżej 9. Do gospodarstwa nie powinny być wprowadzane sprzęty ani narzędzia używane w innych gospodarstwach. Personel obsługujący zwierzęta powinien przestrzegać zasad higieny oraz stosować odzież i obuwie dedykowane do obsługi zwierząt. Należy również bezwzględnie przestrzegać zakazu wchodzenia na teren gospodarstwa osobom postronnym.

Pryszczyca jest wirusową, wysoce zaraźliwą chorobą, która występuje u zwierząt racicowych (bydło, świnie, owce i kozy).

Typowe objawy chorobowe:

• gorączka, posmutnienie, utrata apetytu, brak przeżuwania u bydła, gwałtowny spadek mleczności;
• na języku, na wargach i dziąsłach, śluzawicy u bydła oraz tarczy ryja świń występują pęcherze. Pojawiają się one również na skórze szpary międzyracicowej, a także na wymieniu; następnie występuje zwiększone pragnienie i nadmierne ślinienie (ślinotok);
• dochodzi do pękania pęcherzy, które pozostawiają po sobie bolesne rany, owrzodzenia;
• zwierzęta stąpają niepewnie, kuleją, czasami może dojść do utraty ,,zzucia” puszki rogowej racicy,
• cielęta i prosięta, karmione mlekiem krów chorych na pryszczycę, padają często z objawami biegunki i ogólnego wycieńczenia,
• u dorosłych sztuk także dochodzi do padnięć. Choroba trwa od 1 do 3 tygodni. 

W razie zauważenia wymienionych objawów choroby należy natychmiast zawiadomić właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii lub lekarza weterynarii leczącego zwierzęta w gospodarstwie. Do czasu jego przybycia zwierzęta chore należy zatrzymać w oborze, nie wpuszczać obcych osób do gospodarstwa, zamknąć i odizolować wszystkie zwierzęta przebywające w gospodarstwie, a ponadto unikać opuszczania gospodarstwa przez domowników. 

W nagłych przypadkach należy dzwonić na numer 17 583 04 20 lub wysłać wiadomość na adres: mielec.piw@wetgiw.gov.pl 

Galeria zdjęć:

•